GİRİŞİMCİLİK SÜRECİ

GİRİŞİMCİLİK SÜRECİ
Girişimci; geleceği hayal eden, değişim ajanı, vizyon sahibi ve fırsat kovalayan bir yapı sergilerken, yönetici planlayan, problemlere odaklanan ve daha çok organizasyonel işlerle ilgilenen bir yapıdadır.
Girişimcilik süreci, bir girişimci tarafından yeni bir girişimin yaratılması sürecini ifade eder. Bu süreç, fırsatların kovalanması mahiyetinde, bir girişimcinin kaynakları bir araya getirmesi ve örgütsel yapının oluşturulması eylemleri ile sonuçlanır.
Timmons Girişimcilik Süreci Modeli
> Fırsat
> Girişimci 
> Yeni bir işletme yaratmak- ve onu geliştirmek için- ihtiyaç duyulan kaynaklar
Carol Moore’un Girişimcilik Süreci Modeli
Moore modelinde, girişimcilik süreci birbirini takip eden olaylar ve aşamalar olarak tanımlanır. Bunlar; 
> Yenilikçi fikir, 
> Operasyonları tetikleyecek olaylar, 
> Uygulama ve gelişme aşamalarıdır. 
Girişimci özellikler, kişisel özellikler ve çevresel faktörler tarafından şekillenir.
Fırsatların Belirlenmesi
Fırsat, piyasada hali hazırda hizmet verenlerden geriye kalan boşluktur.
Girişimci düşünce yapısında dışsal baskılar fırsatların yaratılmasını zorunlu kılar. Dışarıdan gelen bu baskılar şu şekilde sıralanabilir:
> Teknolojik gelişmeler
> Tüketicilerin yeni ürünler ve hizmetler için para ödeme arzusunu ve ödeme gücünü değiştiren tüketim ekonomisi
> Yeni tarzlar ve yaşam standartları tanımlayan sosyal değerler ya da ihtiyaçlar
> Rekabeti etkileyen siyasi faaliyetler ve düzenleyici kurallar
> Performans kriterleri
> Planlama dönemleri

Kaynakların Bulunması ve Kontrolü
Önemli olan, kaynakların büyüklüğü değil, mevcut kaynakların ne kadar etkin kullanıldığıdır. 
Kaynaklar;
> işletim, 
> finansal, 
> insan 
> teknolojik kaynaklar olmak üzere dört bileşenden oluşur.
İşletim kaynakları; yeni bir işletme girişiminin hedef ve amaçlarına ulaşabilmesi için ihtiyaç duyulan, binaları, donanımı, teçhizatı ve stokları temsil eder. 
İnsan kaynakları; mal ya da hizmet üretilirken direk ya da dolaylı olarak katılan her türlü personeli içerir. 
Finansal kaynaklar; işletme döngüsünün sağlanması için gereken sabit sermaye yatırımları ve çalışma sermayesi yatırımları için gerekli parasal kaynaklardır. Burada, özsermaye ve borcun bileşimi önemlidir. 
Teknolojik kaynaklar; bir işletmenin bilgisayar, telefon ve internet bağlantısı gibi kaynaklarıdır.
Bir şirketin başlangıç için gerek duyacağı sermaye miktarını belirlemek için, bir girişimci, temel kaynakların asgari setini belirlemek zorundadır.
Bir girişimcinin yapması gereken ilk şey, bir şirketin piyasa ortamında başarılı olabilmesi için hangi kaynakların kritik öneme sahip olduğunu belirlemektir.
Örgütsel Yapı
* İşe başlamadan önce örgütsel yapının belirlenmesi; tutulacak zorunlu defterler, vergiler ve diğer hukuki sorumluluklar gibi konular açısından son derece önemlidir. 
* İşletmenin adı, tescil, patent, kullanma hakkı ve sosyal güvenlik gibi detaylar da bu süreç içerisinde düşünülmelidir.
Girişimcilik sürecinin kendisi üzerinde odaklaşmakta ve sürece katkıda bulunan 5 ana unsur:
1. Demografik bir değişim ya da yeni bir teknolojinin geliştirilmesi gibi girişimciye sunulan çevresel fırsatlardır. 
2. Yeni bir girişimi olgunlaştırmak ve uygulamaya koymak için çaba sarf eden ve kişisel sorumluluk altına giren kişi yani bireysel girişimcidir. 
3. Girişimci fırsatları kullanmak ve toplumdaki belirli bir ihtiyacı karşılamak amacıyla bir iş fikri geliştirir (üçüncü ana unsur) ve çeşitli araştırmalar sonucunda onu uygulamaya koyar.
4. İş fikrinin uygulanması çoğu zaman örgütsel bir yapı gerektirir. Bu örgütsel yapı şahıs işletmesi olabileceği gibi, sermaye şirketi biçiminde de olabilir. 
5. Girişimcilik sürecindeki son anahtar unsur da girişim için gerekli olan finansal ve finansal olmayan kaynakların bulunmasıdır.